Innerlijke houding
Moederdag
Vandaag is alweer de zevende moederdag zonder mijn moeder. Het blijft bijzonder. En dat terwijl mama al blij was met een flinke bos fluitekruid. Ze zette deze in een mooie grote blauwe vaas op haar tuintafel en genoot intens van ons gezelschap in combinatie met deze bloemen. Ik vond het altijd maar raar. Hoe kon je nou genieten van een bos ‘onkruid’? Maar mama kon dat, genieten van de kleine dingen in het leven. Bij mij moest het altijd groots en meeslepends zijn. Het kon niet op, het was nooit genoeg. Altijd moest het meer. Het was pas goed als het veel was. Eerder niet. En dan graag ook duur.
Innerlijke houding
De afgelopen jaren is er bijzonder veel gebeurd in mijn leven en is mijn levenshouding onbewust veranderd. Laatst had ik het met een klant van mij erover. Ze vertelde mij dat alles bij haar mislukt, dat niets loopt zoals zij het wil. ‘Waarom overkomt mij dit ook altijd?’ Was een van de vragen die zij zichzelf met enige regelmaat stelde. Ik vertelde haar hoe ik dat tegenwoordig doe (2 Jaar na het overlijden van mama (2 januari 2011) overlijden mijn schoonmoeder en schoonzus in dezelfde week (11 en 20 december 2012). Je zult begrijpen dat december voor ons een paar jaar een vervelende maand is geweest. Ik besefte mij op een gegeven moment dat we in December onszelf konden blijven verstoppen of een innerlijke houding aan konden nemen dat december wel leuk en gezellig was. Wel afpreken met mensen, al doen we maar alsof we het leuk hebben.
Ik kies voor geluk
En ja, dit klinkt heel makkelijk maar het werkte wel. We maakten sinterklaas weer leuk. De meiden van mijn zus kwamen de schoen zetten. Met kerst aten we met vrienden en gekscherend roepen we dat we blij zijn dat we niet de verplichting van schoonouders hebben. Nu zeg ik dagelijks wel een keer; zie je wel ik ben voor het geluk geboren. Mensen die mij al lang kennen hebben zoiets van; die durft, zoveel geluk heeft ze nou ook weer niet. En er zijn mensen die mij daardoor een beetje vreemd aankijken; van die is arrogant. Nee hoor zeker niet, ik ben het geluk op mij af gaan roepen. Ik weet dat het weer goed komt en hoe belangrijk de kleine dingen in het leven zijn.
Het zijn de kleine dingen die het doen
Je wilt niet weten hoe ik tegenwoordig geniet van fluitekruid langs de weg. Of nu, lekker op mijn zonnige balkon deze blog schrijven. Een heerlijk stuk varen over de biesbos vorige week. Het zijn maar kleine dingen maar ze maken het leven zo mooi. Een moederdag zonder moeder is even wennen, en ik had haar er graag bij gehad. Maar vanmiddag mag ik naar de verjaardag van mijn lieve nichtje Nena wat drie wordt.. Als dat geen feest wordt!
Zie je, ik ben voor het geluk geboren
- Vrouwen en testosteron? Heb je het nodig? - 23 oktober 2023
- Hormonen in balans met yoga oefeningen - 2 juni 2023
- Nee zeggen tegen koek en snoep - 23 januari 2023
